istilo
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
is-ti-lo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – qoʻlga kiritish, egallab, bosib olish;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Qurol kuchi bilan oʻzga mamlakatni bosib olish, zabt etish. ◆ Ruslar istilosi. Ajnabiylar istilosi. ◆ Buxoro shahrining har yerida turli qurilishlar boshlanib ketdi. Ularning eng yirigi va hatto moʻgʻullar istilosidan keyingi eng ulkani Ulugʻbek madrasasi edi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИСТИЛО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.