istilo

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

is-ti-lo

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

arab. – qoʻlga kiritish, egallab, bosib olish;

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Qurol kuchi bilan oʻzga mamlakatni bosib olish, zabt etish. ◆ Ruslar istilosi. Ajnabiylar istilosi. ◆ Buxoro shahrining har yerida turli qurilishlar boshlanib ketdi. Ularning eng yirigi va hatto moʻgʻullar istilosidan keyingi eng ulkani Ulugʻbek madrasasi edi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ИСТИЛО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

istilo
завоевание, захват, оккупация; покорение; ◆ ~ qilmoq захватывать, завоёвывать (территорию); покорять (страну); занимать, оккупировать.