ityaloq
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
it-ya-loq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
ITYALOQ q. yaloq
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. 1 Itga ovqat beriladigan idish, itning tuvagi. ◆ Tashqaridan ityaloqqa oʻxshash kir qozoncha olib kirib, yogʻ chuchita boshladi. X. Toʻxtaboyev, „Besh bolali yigitcha“ .
2 soʻk. Shu idishga nisbatli haqoratni bildiradi. ◆ Kampir uyda javrar, qizini qar-gʻar edi: -E, oʻl, ityaloq! Daydi itning tum-shugʻini yogʻ qilmay oʻl! A. K, „a\hor, Qoʻshchinor chiroqlari“ .
itqitmoq shv. Irgʻitmoq, irgʻitib tashlamoq. [ Buxgalter] Yelkasidagi ogʻir yukni itqitgan odamdek, atrofga yengil nazar tashladi. Sh. Gʻulomov, Tashabbus.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИТЯЛОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.