iza
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-za
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
i/v. Pastki qism; etak, quyi. ◆ Unda bir togʻning izasida odamsifat, odamxoʻr vah-shiy jondorlarning makoni bor edi. "Yodgor" .
- Iza yer Sizot (suvli) yer. ◆ Bunine dalil-lari koʻz oʻngimizda, jumladan, shu biz si-zotni quritishga harakat qilib yotgan iza yer ming yillab ishsiz yotgan yer edi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . Iza suv Sizot suv, yer-ning yuziga chiqib yotgan suv.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИЗА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.