jarima
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ja-ri-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. — jinoyat, gunoh
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Qo-
nun-qoidani buzganlik, qonun-qoidaga xi-lof xatti-harakat yoki yetkazilgan moddiy zarar uchun undiriladigan, toʻlanadigan pul. ◆ Jarima olmoq. Jarima solmoq. sht Befarzand-lik alamin fuqarodan olarkan, Kim farzand koʻrsa, unga xon jarima solarkan. S. Abdulla, „Tohir va Zuhra“ . ◆ Boboqulni sudga chaqirishdi, jarima toʻlab keldi. Gazetadan .
- Jarima toʻpi Futbol oʻyinida: qoida buz-gan jamoa darvozasi tomon tepiladigan toʻp. ◆ Oʻyinchilar jarima toʻpi oldiga yigʻilishdi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖАРИМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
jarima
Tillar[tahrirlash]
- Turkcha: para cezası