jimir-jimir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ji-mir--ji-mir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Jilvali, oʻyno-qi, mavjli; yaltirab. ◆ Goʻyohisobsiz yulduzlar-ni oʻz ogʻushiga olgandek, jimir-jimir oqadi Qashqa. S. Nurov, „Durdona“ . ◆ Gavhar, koʻlning jimir-jimir toʻlqinlariga tikilib, bir lahza jim qoldi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Egatlardan jimir-jimir taft koʻtari-ladi. S. Nurov, „Narvoy“ .
2 Miltillagan, jilva qilgan holda. ◆ Tim qorongʻilik ichida uzoqdan yulduzlar jimir-jimir koʻz qisar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
- Jimir-jimir qilmoq ayn. jimirlamoq.
- Suv yuzi jimir-jimir qilar.. suvda oy aksi oʻynardi. J. Sharipov, Xorazm.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖИМИР-ЖИМИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
◆ jimir-jimir:
~ qilmoq рябить; мерцать; ◆ suv beti ~ qiladi поверхность воды покрыта рябью; ◆ osmonda yulduzlar ~ qilib turar edi на небе мерцали звёзды.