jingalak
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
jin-ga-lak
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
JINGALAK ’halqa shaklida buralgan’. Raʼno tomorhada .. jingalak yungli qoʻzichogʻiga maysa yulib berayotgan edi (Hakim Nazir). Bu sifat qadimgi turkiy tildagi ’burma’ maʼnosini anglatgan chim otidan (ДС, 146: chimsiz 'bez morodin') -gä qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga -l qoʻshimchasini qoʻshib yasalgan va unga kichraytirish maʼnosini ifodalovchi —(ä)k qoʻshimchasi qoʻshilgan; keyinchalik ch undoshi j undoshiga, m undoshi n undoshiga almashgan: [(chim + gä = chimgä-) + l = chimgäl] + äk = chimgäläk > jingäläk.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 sft. Tabiiy yoki sunʼ-iy ravishda halqa yoki yarim halqa shaklida buralgan, qoʻngʻiroq (soch, jun haqida). Jin-gala(k) soch. Sochlari jingala(k) bola, m U [shoferI ◆ jingalak sochini panjalari bilan tarab-tarab, bir oz xayolga toldi. U. Usmo-nov, „Sirli sohil“ . ◆ Ezozxon Toʻlqinning jingalak sochini siladi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
2 ot Shunday buralgan qoʻngʻiroq sochning bir burami. ◆ Sochlarining jingalaklarida shuʼlalar mavjlanib yonar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
3 ot Baʼzi oʻsimliklarning, maye., tok-ning chirmashadigan novdachasi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖИНГАЛАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
jingalak
Tillar[tahrirlash]
OʻTIL