jodu

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

jo-du

Etimologiyasi

f. jjL?.^- afsun, sehr; afsun-gar, sehrlovchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Sehrgar, afsungar. ◆ Band-ga tushgan bu koʻngildir, Menda ayting, ne gunoh, Dil qushiga dom qoʻygan Ul ikki jodu-da ayb. E. Vohidov, „Yoshlik devoni“ .

2 Moʻʼjizalar vujudga keltiruvchi ha-rakat; duo. ◆ Oʻgʻlingizning bu ishi bejiz emas. Margʻilonlik sehr qildimi, jodu qildimi, haytovur, siz shu yoʻsinda yura bersangiz, erta-indin oʻgʻildan ajralasiz. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Jodu koʻzlar Maftun qiluvchi, sehrlovchi koʻzlar. ◆ Kiygani gulgun, qirmizi, Aqlim olar jodu koʻzi. "Murodxon" . ◆ Bir jodu koʻz koʻrdim, chalgʻitar hammani. X. Saloh .

Antonimlari

ЖОДУ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

jodu
1 колдовство, волшебство, чародейство, магия; чары; ◆ sehr-~ qilmoq колдовать;
2 перен. уст. обаятельный, очаровательный, чарующий; ◆ ~ koʻzlar чарующие, очаровательные глаза.