jodugar
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
jo-du-gar
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
JODUGAR Bu ot tojik tilida 'sehr' maʼnosini anglatadigan ҫodu otiga (ТжРС, 517) -gar qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan; 'sehrlash kobiliyatiga ega kishi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, 1,284).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
\f. jjL?. — sehrgar, afsungar
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
I Sehr qiluvchi; sehrgar, afsungar. ◆ Nima balo, jodugarmisiz, ota? Biz-ning ichimizdagi gaplarni qayoqdan bilasiz-a?\dedi Musa] P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Zoti oliyni ul buxorolik jodugarning fusun-laridan qutqarib olmoq kerak. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .
2 koʻchma Oʻtaketgan ayyor, makkor, hiy-lagar. ◆ Matqovul jodugar turmushga tashla-gan birinchi qadamidayoq qulogʻidan qarzga bot-di-yu, shu-shu oʻnglanolmadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Bir hovuch pul uchun aqldan ozib, Butun dunyoni ham yoqishga tayyor. Bu, oʻsha, abjagʻi chiqqan jahongir, Bu, oʻsha, oʻlimtik, jodugar, ayyor. Uygʻun, „Hayot chaqiradi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖОДУГАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.