jome
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
jo-me
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – bir joyga yigʻuvchi, toʻplovchi;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Koʻpchilik boʻlib namoz oʻqiladigan maxsus joy. ◆ Jomega birga bordilar, jamoat bilan hayit namozini oʻqidilar. K. Yashin, „Hamza.“ ◆ Jome peshtoqi ostidagi marmar supa ustida ikki kishi gaplashib oʻtirardi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida.“
- Masjidi jome Shahar yoki maʼlum hududning juma namozi oʻqiladigan eng katta markaziy masjidi. ◆ Yoʻlchi "Poyakilik" orqali un bozoriga, "Masjidi jome" tomoniga oʻtdi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖОМЕ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.