joysiz
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)joysiz I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
joy-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- Boshpanasiz, uysiz. ◆ Qishloq — oʻsib ungan yurtim. Albatta, joysiz qol-masmiz, sogʻ boʻlsak, tirikchilikni ham yoʻlga solarmiz, ammo, Gulnor, siz yaxshi oʻylang, ix-tiyor sizda dedi Yoʻlchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
. Oybek, Tanlangan asarlar^
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
joysiz II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
joy-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
rvsh. kam koʻll. Oʻrinsiz, nooʻrin. ◆ Qoʻkonga borgach, birinchi ishim oʻgʻ-lingizni kutkazish boʻlsin, joysiz qaygʻur-mangiz, hoji! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Qutidor oʻzining joysiz savolidan oʻkinib, yerga karadi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖОЙСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
joysiz I
не имеющий места жительства, непристроенный, бездомный.
joysiz II
напрасно, беспричинно; без оснований; // неуместный, напрасный; ◆ ~ qaygʻurma не горюй без причины; ◆ ~ savol неуместный вопрос.