kalomullo
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ka-lo-mul-lo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – Ollohning soʻzi, Qurʼon;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. qurʼon. ◆ Mansabdor kimsa, bu soʻzlarni qogʻozga yozib, hech qachon tonmasligi uchun kalomulloni oʻrtaga qoʻyib, qasam ichirdi. Mirmuhsin, „Meʼmor.“
- Kalomullo ursin Qurʼonni oʻrtaga qoʻyib qasam ichishni bildiradi. ◆ "Goʻrimda tippa-tik turaman" deya, "Kalomullo ursin", deb qasam ichdilar. S. Karomatov, „Oltin qum.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КАЛОМУЛЛО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.