kaniz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ka-niz

Etimologiyasi

fors. – yosh choʻri; yosh oqsoch; choʻri; xizmatchi, oqsoch xotin;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Tutqun ayol; choʻri. ◆ [Afandi:] Endi menga birmuncha xodim, kaniz, maishat anjomlari berasiz. "Latifalar".

2. Xon, amir va boshqa hukmdorlar saroyidagi xizmatchi ayol. ◆ Shoir haramdagi kanizlardan biri bilan aloqa bogʻlagan ekan. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon.“ ◆ Uning tagidan kiyilgan oq atlas koʻylagining etagi shunchalik uzunki, ikki kaniz ikki tomondan koʻtarib kelyapti. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar.“

Antonimlari

КАНИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kaniz
ист.
1 рабыня, невольница;
2 служанка (в ханском дворце).