kayvoni
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kay-vo-ni
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. ^I— Kayvonga oid; qoracha
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yoshi ulugʻ, koʻpni koʻrgan, koʻp nar-sani biladigan. ◆ Ertasi kun peshinda Sanam xolani, kayvonilar qatori, boʻlajak bir toʻyning maslahatiga chaqirishgan edi. P. Qodirov, „Qora koʻzlar“ . ◆ Kayvoni momo kelin-ni toʻylovchilarga salom berdira berdi. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ .
2 Umuman, koʻp narsa biladigan, udda-buron. ◆ Un bir arava toʻn ortti.. sop qizlar-dan oʻn bitta kayvoni qiz qoʻshib.. aravaga mindirdi. "Oysuluv" .
3 shv. Dasturxonchi. ◆ Ayollar sizni kayvoni boʻlsin deyapti. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КАЙВОНИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
kayvoni
обл.
1 = dasturxonchi;
2 домохозяйка;
3 умный; // умница; ◆ ~ bola умный ребёнок.