kitel

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ki-tel

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

|nem. Kittel

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Harbiylarning bir yoqlama tugmalanadigan, tik yoqali rasmiy kiyimi. ◆ Stul suyanchigʻiga tashlab qoʻyilgan kitel yelkasidagi pogon oydinda yaltiraydi. S. Ahmad, „Oʻylar“ . ◆ Uning egnida kelishgan, yoqasi boʻgʻiq kitel; boshida par-rak va qanot belgisi taqilgan, gardishi tarang furajka. H. Nazir, „Soʻnmas chaq-moqlar“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

КИТЕЛЬ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

kitel
китель; ◆ yoqasi boʻgʻiq ~ китель с наглухо застёгивающимся воротником.