koʻchmanchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

koʻch-man-chi

Etimologiyasi

KOʻCHMANCHI ' koʻchib yurib hayot kechiradigan'

(' oʻtroq' ning aksi). Bu sifat asli köch— feʼlining 'takror' maʼnosini ifodalovchi -mä qoʻshimchasini va 'oʻzlik' maʼnosini ifodalovchi —n qoʻshimchasini olgan shaklidan —chi qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyinchalik ö unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: [(köch- + mä = köchmä-) + n = köchmän-] + chi = köchmänchi > kochmänchi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻtroq boʻlmagan holda, koʻchib yurib hayot kechiradigan. ◆ Koʻchmanchi qabila. Koʻchmanchi qushlar. n Qalmoqlar asosan chorvachilik bilan shugʻullanar, koʻchman-chi hayot kechirar edi. Gazetadan. ◆ Uy egasi koʻchmanchilarga xos mehmondorlik qilib, biz-ni yaxshilabkutiboldi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ .

2 ayn. koʻchma. ◆ Saksovul oʻrmonzorlari koʻchmanchi qumlar yoʻlini toʻsdi. Gazetadan . ◆ Ular toʻsar yovuz daryoni Va koʻchmanchi barxan-larni ham. A. Obidjon, „Ketmagil“ .

Antonimlari

КЎЧМАНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

koʻchmanchi
1 кочевник; // кочевой, неосёдлый; бродячий; ◆ bir vaqtlar bu yerlarda ~lar yashagan некогда здесь обитали кочевники; ◆ ~ qabilalar кочевые, бродячие племена; ◆ ~ hayot кочевая жизнь;
2 переселенец; // переселенческий; ◆ ~ xoʻjalik переселенческое хозяйство.