koʻngilsiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻn-gil-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Koʻngilga xush kelmay-dsgan; yoqimsiz, xunuk. ◆ Koʻngilsiz voqea. n ◆ Chekinish, albatta, juda koʻngilsiz hol. Lekin urushda boʻladigan gap bu. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ ..iltijoli ovozlar.. yuraklarni ezib yuborardi va bularning barchasi birga qoʻshilib, koʻngilsiz, noxush bir manzara kashf etar ediki.. K. Yashin, „Hamza“ .
2 Sevgi-muhabbati yoʻq, sevmaydigan. ◆ Dastlab koʻngilsiz boʻlib, keyin koʻnikib ket-ganlar ozmi? Sabr qil.. ehtimol, baxting ochilib ketar. I. Rahim, „Ixlos“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЎНГИЛСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
koʻngilsiz
1 неприятный, невесёлый; неутешительный; унылый, // неприятно, невесело; неутешительно; уныло; ◆ ~ voqea неприятный случай; ◆ ehtiyot boʻl, tagʻin biror ~ voqea yuz bermasin будь осторожен, как бы не получилось неприятности; ◆ ~ xabar неприятное сообщение; неутешительные вести;
2 нерасположенный (к кому-л.), питающий нелюбовь (к кому-л.), нелюбящий (кого-л.); ◆ ular bir-biriga ~ ekan они, оказывается, не любят друг друга; они охладели друг к другу (о муже и жене).