kolorit
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ko-lo-rit
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
ital. colorito < lot. color — rang, tuye
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Rayem, gravyura va sh. k. da ranglarning uygʻun, oʻzaro mutanosib boʻli-shi, uygʻunlik kasb etishi. ◆ Bir xil port-retda rassom boʻyoq, koloritga eʼtibor bersa, ikkinchi xil portretda u qahramonning ahvolini tasvir etishi mumkin. A. Umarov, „Portret — davrning yorqin ifodasi“ .
2 koʻchma Biror narsaning (tashqi koʻri-nish, badiiy asar, davr, hudud, xalq va sh. k.) oʻziga xos tomonlari, xususiyatlari majmui. ◆ Qahramonning nutqidagi bumaqol-lar milliy koloritni vujudga keltiradi, qahramon psixologiyasining biror tomonini ochishga yordam beradi. "UTA" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КОЛОРИТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.