komil
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ko-mil
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – yetuk, toʻliq, mukammal;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Kamolatga erishgan, bekamu koʻst, mukammal. ◆ Muhammad Jamol endi soʻzni Iskandarodan boshladi: -Goʻzal, kelishgan va aqli komil qiz, — dedi. Oybek, „Nur qidirib.“ ◆ ..axloqi, odobi, maʼnaviy fazilatlari uni har bir komil insonga baravar qilib koʻtargan edi. S. Ayniy, „Esdaliklar.“
- Imoni (yoki ishonchi) komil Qatʼiy ishonchni bildiruvchi ibora. ◆ Bu sirli gumbazga necha martalab tikilib qolganiga imonim komil, zero u boshqa yodgorliklardan oʻzgacha. S. Karomatov, „Soʻnggi barxan.“ ◆ Ammo Oy-qizning ishonchi komil ediki, erta-indin bu yerlar ham chamandek yashnaydi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli.“
2. Komil (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КОМИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.