koyka
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koy-ka
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
goll. kooi — kemadagi yotoq joy < lot. cavea — hujra, katalak
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Bir kishilik karavot, joy (kasalxona, yotoqxona va sh. k. larda). ◆ Mahkam koykalar va tumbochka-lar bilan qurshalgan stolga qaradi. P. Qo-dirov, „Uch ildiz“ . ◆ Torgina xonada yana bir koyka boʻlib, unda kimdir jimgina yotar, af-tidan, hali hushiga kelmagan edi. Gʻulom, „Zamin yulduzlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КОЙКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.