kulol
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ku-lol
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
fors. - koʻzagar, koʻza va b. sopol buyumlar yasovchi;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Loydan turli sopol idishlar, buyumlar tayyorlaydigan hunarmand. ◆ Boʻzchi belboqqa yolchimas, kulol — moʻndiga. Maqol. ◆ Baʼzan tandir vazifasini kulollar ishlagan eski xumlar ham oʻtashi mumkin. K. Mahmudov, „Oʻzbek tansiq taomlari.“ ◆ Olmacha, anoringga balli, sada rayhoningga balli, Tangrim, mani shoʻr loydan yasagan kulolingga balli. "Qoʻshiqlar".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КУЛОЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.