kurashchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ku-rash-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kuchi va epchilligini namoyish qilish maqsadida kurash bilan shu-gʻullanadigan, kurash tushadigan shaxs, sportchi. ◆ Ikkovi, goʻyo usta kurashchilarday, bellarini egib, boʻyinlarini bir-birining yelkasiga qoʻyganlari holda, ayiqday tebra-nishib, davrani aylandilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Oʻz maqsadi, gʻoyasi yoʻlida faol hara-kat qiladigan, bunga monelik qiluvchi gʻovlarni yengish uchun olishuvga, hatto dush-manga qarshi jang qilishga ham tayyor boʻlgan shaxs. ◆ Ahmad Sobirni isyonkor, hayot-dagi bir xillikka, rangpar va turgʻun muvo-zanatga qarshi kurashchi sifatida tasav-vur qilgandi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ "Hamyoni zoʻrlar"ning hokimiyatini parcha-lashga bel bogʻlagan kurashchilarga tabiiy bir ichki intilish bilan yaqinlashdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

КУРАШЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

kurashchi
1 и. д. л. от kurashmoq I;
2 спорт. борец;◆ Oʻzbekistonning atoqli ~lari известные борцы Узбекистана;
3 перен. борец (за дело, за идею); ◆ ongli ~ сознательный борец.