maddoh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mad-doh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – madq qiluvchi; xudoga hamdu sano aytuvchi;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. din. Bozor va koʻcha-koʻylarda odam toʻplab, diniy mazmunda vaʼz, pand-nasihat aytib tirikchilik qiluvchi shaxs. ◆ ..maddoh, odamlar oralab.. vaʼz aytib yuribdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“
2 koʻchma salb. Biron-bir narsani yoki odamni haddan tashqari ulugʻlash (shaxsga sigʻinish va sh. k.) Maqtovchi; madh qiluvchi; xushomadgoʻylik; ◆ Sovuqurush maddohlari. ◆ Dushman firibin koʻp yema va maddoh xushomadin chindema. Navoiy.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАДДОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
maddoh (koʻplik maddohlar)
OʻTIL
Ruscha ru
maddoh
1 рел. маддах (уличный рассказчик житий святых; профессиональный рассказчик священных историй);
2 перен. презр. апологет, панегирист, восхвалитель; ◆ oʻng sotsialistlar kapitalizm ~laridir правые социалисты являются апологетами капитализма; ◆ Dushman firibin yema va ~ xushomadin chin dema (Навоий) Не поддавайся вражескому обману и лесть восхвалителя не принимай за правду.