mahalla
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ma-hal-la
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a."U * — joy, oʻrin, makon
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Shaharning maʼlum bir hududni oʻz ichiga olgan va aholisi bir jamoaga birlashgan, oʻzini-oʻzi boshqarishga asoslangan ijtimo-iy-hududiy boʻlagi. ◆ Mahalla axrlisi. Mahaish qoʻmitasi raisi. Mahalla jamgʻarmasi. Ma-halla idorasi. Toshkentning Yangiobod max, al-lasi. n ◆ ..boy salmoqli ravishda gapira bosh-ladi: -Alhamdulshtlo, hammamiz musulmonmiz, bir otaning bolalarimiz, bir mahalladamiz, tobutkashmiz, har kun bir-birimizga salom-alik qilamiz. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Bu ishga butun mahalla ahlini koʻtarib, oyoqqa turgʻizgan kim? "Guldasta" .
2 Ayni bir hudud (mahalla)da yashovchi-lar; mahalla oqsoqollari. ◆ Toʻy masalasida mahalla nima desa, shu boʻladi.
3 Mahalla kengashi va u oʻrnashgan bino; mahalla guzari. ◆ Men mahallaga bir chiqib ke-lay-chi, nima yangilik bor ekan.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАҲАЛЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.