makruh
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mak-ruh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arabcha — yoqimsiz; rad etilgan, isteʼmol etilishi lozim koʻrilmagan]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Musulmonlar nazarida, nopok, harom (narsa). ◆ Saodat opaga keksa xotinlardan biri, toʻngʻiz harom, goʻshti makruh, deb jirkanibdi. I. Rahim, „Zangori kema ka-pitani“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАКРУҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
makruh
рел. неодобряемый, не рекомендуемый к употреблению; нечистый; запретный; ◆ musulmonlar uchun toʻngʻiz goʻshti ~ мясо кабана запретно для мусульман; ◆ Toza ilkini yuvib, yeydur halol anglab gumon, Uchrasa har yerdakim ~i murdor avliyo (Муќимий, «Авлиё») Чисто вымыв руки, «святой» ест всякую нечистую падаль, считая её чистой (дозволенной) пищей; ◆ ~ qoʻrmoq считать (что-л.) неподобающим для себя; смотреть (на что-л.) с отвращением.