mamnun
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mam-nun
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — oʻta minnatdor
r; burchli] Koʻngli toʻlgan, qalnoan-gan, xursand, minnatdor. Qutidor har kuni Yusufbek hojining muxlislaridan birining uyida mehmon va hojining suhbatidan mam-nun edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. ◆ Ergash mamnun jilmayib, Sottining yelkasiga qoʻli-ni tashladi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАМНУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
mamnun
довольный, удовлетворённый; ◆ ~ boʻlmoq быть довольным, удовлетворённым (чем-л.); ◆ ~ qilmoq удовлетворять, делать довольным (кого-л. чем-л.).