manqal
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
man-qal
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — koʻchma oʻchoq; otash-
don, oʻtdon] Koʻmir bilan yoqiladigan koʻchma oʻchoq. ◆ Manqalga koʻmir solmoq. Manqalda ov-qat pishirmoq. n ◆ Samovarchi boʻshagan choy-naklarga choy damlab, yana manqal ustiga qoʻydi. S. Ayniy, „Doxunda“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАНҚАЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.