manzur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

man-zur

Etimologiyasi

\a. IV, l — koʻrinadigan; koʻzda tutilgan; istiqbol

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Kishilarga maʼqul boʻladigan, yoqadigan, yoqib tushadigan. ◆ Odob-li bola elga manzur. Maqol . n ◆ Koʻpchilikka manzur sheʼring, xizmating. Habibiy .

Manzur qilmoq (yoki etmoq) 1) yoqtir-moq, maʼqul topmoq, maʼqul qilmoq. ◆ Yozib manzur asarlar xalq uchun, sen borliging bil-dir, Agar xalq qilsa manzur, xa/chqqa minnat-dorliging bildir. S. Abdulla; 2) maʼqullat-moq, „maʼqul qilmoq“ . ◆ Sovgʻani xonga manzur qilib, Afandi quyuq inʼom olib, oʻrdadan chi-qib ketdi. "Latifalar" .

Antonimlari

МАНЗУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

manzur
достойный внимания, заслуживающий внимания; ◆ ~ boʻlmoq (или tushmoq) удостоиться внимания; ◆ Sizga nima ~ tushdi? (Н. Маќсудий, «Юксалиш») Что вам понравилось?; ◆ ~ qilmoq 1) расположить к себе; 2) сделать (что-л.) заслуживающим внимания (кого-л.).