marhum
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mar-hum
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. مَرْحُوم - rahm-shafqat koʻr-satilgan; oʻlgan, oʻlik (kishi)
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Vafot etgan, oʻlgan kishi. ◆ Belbogʻ olib kelgan odam oʻlim oldidan marhumning nimalar degani.. birovni koʻp tilga olganini soʻzladi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАРҲУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.