mavhumlik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mav-hum-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Mavhum holat, mavhum narsalardan iborat olam; mavhum ekanlik. Masala mavhumligicha qoldi. n ◆ Tevarak uning boshida gʻujgʻon koʻtarilgan sarkash fikrlar singari beshakl, aralash-quralash, mavhumliklar qoʻynida suzardi. J. Abdulla-xonov, „Xonadon“ . ◆ Nuqra oʻzi istamagani va sezmagani holda.. chigallik va tumanlik qop-lagan mavhumlik tomon borardi. S. Karomatov, „Soʻnggi barxan“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАВҲУМЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
mavhumlik
Etimologiya[tahrirlash]
OʻTIL