mayriq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
may-riq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
MAYRIQ ' mayrilgan', ' munkaygan'. Mendek
m a y r i h kampirga rahming kelsin, bolam. Bu si — fat qadimgi turkiy tilda mavjud boʻlib, 'egil-' kabi maʼnoni anglatgan may- feʼlining -(ï)r orttirma qoʻshimchasini olgan shaklidan -(ï)q qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi tor unli ta — laffuz qilinmay qoʻygan; oʻzbek tilida a unlisi ä un — lisiga almashgan, ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻ-qolgan: (may- + ïr = mayïr-) + ïq = mayïrïq > mayrïq > mäyriq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Mayrilgan, munkaygan. ◆ Mayriq chol. yash Choʻloq va mayriq nimjonlar bilan shuncha ishlaganim yetar.. Sh. Rashidov, „Qudratli toʻlqin“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАЙРИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
mayriq
обл. имеющий физический недостаток или уродство; согбенный, сгорбленный.