merosxoʻr
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
me-ros-xoʻr
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
MEROSXOʻR Bu ot 'marhumdan vorislarga qolgan mulk' maʼnosini anglatadigan arabcha meros otiga (ARS, 881) 'eb-ich-' maʼnosini anglatadigan tojikcha xoʻrdan feʼlining (ТжРС, 434) xoʻr hozirgi zamon asosini qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'meros olishga hakdi kishi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 460).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
a.+ f. jj-b-il,*;-.. - meros yeyuvchi; voris, meros egasi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Meros olishga haqi boʻlgan kishi; voris. ◆ Chol-kampirning shu boladan boshqa merosxoʻri yoʻq. A. Qahhor, „Asarlar“ . ◆ Oq tunuka tomli, ichkari-tashqa-rili hovliga Dilbardan boshqa merosxoʻr yoʻq. S. Ahmad, „Ufq“ .
2 koʻchma s. t.. Davom ettiruvchi, voris. ◆ Oʻzbek adabiy xalq ogʻzaki ijodining.. anʼa-nalarini ijobiy oʻzlashtirib, davom ettiruvchi haqiqiy merosxoʻri va davomchisi ham-dir. Gazetadan . ◆ Akromxon oʻz otasining bir-dan-bir maʼnaviy merosxoʻri edi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МЕРОСХЎР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.