mubtalo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mub-ta-lo

Etimologiyasi

arab. – azob chekuvchi; giriftor, duchor boʻlgan;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Biror illat, kasallik yoki koʻngilsiz voqeaga duchor boʻlgan, uchragan; giriftor. ◆ [Gulif] Nechun tugʻding meni baxti qaroni? Baloga mubtalo motam-saroni? Uygʻun va ISulton, Alisher Navoiy. ◆ Bidʼatga botgan mubtalolarni koʻrolmasman. "Mushtum".

2. Maftun, shaydo, oshiq. ◆ Mubtaloman pariroʻga, koʻzi bir mast ohuga. Ya. Mamatxonov. ◆ Yor vaslidan topolmas Erkin diliga taskin. Afsus demakdan oʻzga u mubtalo na qilsin. E. Vohidov .

Mubtalo boʻlmoq 1) giriftor boʻlmoq, duchor boʻlmoq, uchramoq. ◆ Chamamda, oʻrtoq Xoʻjabekov "fosh qilish" kasaliga mubtalo boʻlgan koʻrinadi. S. Anorboyev, „Oqsoy; 2) maftun boʻlmoq“ . ◆ Lola yangligʻ orazingni men koʻrib tasvirda, Mubtalo boʻlmoqligʻim yozmish ekan taqdirda. Hamza.

Mubtalo qilmoq {yoki etmoq, aylamoq) 1) giriftor qilmoq, duchor qilmoq, uchratmoq. | ◆ Otabekning] Umrining eng qimmatli kunlarini ogʻulagan, ikki yil boʻyi davosiz dardga mubtalo qilgan oʻz onasi emasmidi? A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar; 2) maftun etmoq.“

Antonimlari

МУБТАЛО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

mubtalo

Tillar

• Turkcha: maruz

OʻTIL

Ruscha _ru

mubtalo
подверженный (чему-л.); одержимый (чем-л.); околдованный, очарованный; ◆ ~ boʻlmoq подвергаться (чему-л.); страдать (чем-л.); быть околдованным; ◆ baloga ~ boʻlmoq попасть в беду; ◆ kasalga ~ boʻlmoq заболеть; ◆ ~ qilmoq навлекать (что-л. на кого-л.); Mubtaloman pariroʻyga, oʻshal bir masti ohuga („Ќўшиќлар“) Я околдован той опьяняющей газелью, чьё лицо, как у пери.