mukammal
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-kam-mal
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – nihoyasiga yetkazilgan, toʻldirilgan, toʻliq;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Har jihatdan toʻliq, kamchiligi yoʻq; raso, but. ◆ Mukammal toʻplam. ◆ Uch tilni mukammal biladi. ◆ Mukammal bilim. ◆ Hayotni mukammal qilaman, deb ne-ne odamlar bosh qotirgan. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ ◆ Rustam otda yurish, nayza otish, qilichbozlik kabi hunarlarni mukammal oʻrganibdi. "Oltin beshik".
2. Takomillashgan, kamolotga erishgan; yetuk. ◆ Sening qimmatli soʻzing, oʻtkir fikring mukammal, Elning xotirasida saqlanadi umrbod. X. Rasul. ◆ Aziza ning nazarida, har tomonlama mukammal, odobli, bilimli yigit shu edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУКАММАЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
mukammal
Tillar[tahrirlash]
- Ozarbayjoncha: şah əsər
- Datcha: mesterværk
- Inglizcha: masterpiece
- Slovatscha: veľdielo
- Slovencha: mojstrovina
- Turkcha: şaheser
- Zulucha: wobuciko
Ruscha ru
mukammal
1 завершенный, вполне законченный; совершенный, доведённый до совершенства; ◆ ~ suratda в совершенстве; досконально, полностью; ◆ ~ darajada в полной мере;
2 Мукаммаль (имя собств. женское).