mukolama
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-ko-la-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. a_JLS_o— soʻz yuritish, suhbat| esk. kt. 1 Soʻzlashuv tili; ogʻzaki nutq. ◆ IAbdishukur/ Ruschada kitob mutolaa qilolmasa ham, lekin mukolama tiliga ancha-muncha epchil. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 Oʻtilgan darsni mustahkamlash uchun bir-biriga soʻzlab berish. ◆ Mukolama oʻqil-gan darslarning maʼnosini miyaga yaxshiroq joylashtirib olish uchun chiqarilgan bir qoida.. edi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУКОЛАМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
mukolama
уст. книжн.
1 беседа, разговор; ◆ ~ tili разговорный язык; ◆ ~ qilmoq беседовать, вести беседу;
2 совместное приготовление устных уроков, зубрёжка.