muqim
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-qim
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
[ arab. – bir yerda istiqomat qiluvchi, (doimiy) turuvchi ]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bir yerda doimiy turuvchi, tub joyli. ◆ Gʻijduvonning muqim savdogarlarining doʻkonlari, saroylari bino boʻlgan chorsuda savdogarlarning mollarini qoʻriqlaydigan uch-toʻrt nafar qorovul koʻzga koʻrindi. S. Ayniy, „Qullar.“
2 Doimo boʻladigan, doimiy. ◆ Oʻylab qarasa, unga [Akbarga] ham mavsumli ish emas, muqim ish zarur ekan. I. Shamsharov, „Gʻurumsaroyliklar.“
3 Muqim (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУҚИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.