murabbiy
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-rab-biy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. — tarbiyachi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. tarbiyachi. ◆ Rakmatilla Obidiy inter-natga muallim va murabbiy boʻldi. A. Qah-\or, „Kushchinor chiroqlari“ . ◆ Murabbiy — bola qalbida nish ura boshlagan umid gʻunchalari-ning mehribon sohibidir. R. Usmonov, „Odob-noma“ .
2 Ish-faoliyatda raqbarlik, rahnamo-lik qiluvchi; ustoz, rahnamo. ◆ Ashsher Navoiy vafot etgan edi. Bobur oʻziga ulugʻ bir murabbiy topdim, deb suyunib yurganda, oʻgay taqdir uni bu madadkoridan ham judo qil-gan edi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Xosi-yatxon faqat Naziraning ustozigina emas, qanchadan-qancha qiz-juvonlarning murabbiy-si. Yo. Shukurov, „Margʻilon goʻzali“ .
3 Sportning muayyan turi boʻyicha yakka va jamoaviy tarzda mashqlar qildirish or-qali muayyan koʻnikmalarga oʻrgatuvchi, tegishli sohadagi malaka-mahoratni oʻstiruvchi ustoz; trener. Futbol jamoasining murab-biysi. v ◆ Murabbiyning soʻzlariga koʻra, kelishuv.. JAR (Janubiy Afrika Respublika-si) futboli mutasaddilari Braziliyaga kel-ganda amalga oshadi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУРАББИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.