muruvvatli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-ruv-vat-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Muruvvat qiluvchi, sa-xovatli, himmatli. ◆ Ona qachonlardir, nasib qshka, bu saxiy, odamgarchilikni biladigan muruvvatli kishiga bir yaxshilik qilishni diliga tugib qoʻydi. S. Ahmad, „Choʻl shamollari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУРУВВАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
muruvvatli
1 человечный, гуманный, великодушный;
2 снисходительный.