nafsoniyat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
naf-so-ni-yat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – xudbinlik; yoqtirmaslik, yomon koʻrish;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Kishining oʻz nazaridagi qadr-qimmati, obroʻ-eʼtibori; gʻurur; izzat-nafs. ◆ Boʻtaboy aka, masalaga kengroq, nafsoniyatga berilmay, xolisroq qaʼrash kerak boʻlar. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari.“ ◆ Barot polvon mingboshiga hayron boʻlib qarab qoldi. Ayniqsa, izzatini bilmagan, deb oʻshqirishi nafsoniyatiga tegdi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat. o.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НАФСОНИЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
nafsoniyat
самолюбие; ◆ birovning ~iga tegmoq задевать чьё-либо самолюбие.