nahor
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
na-hor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\a. jly. — tush payti, kunduz vaq-ti
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Kunduz, kunduz kun.
- Laylu nahor Kecha-kunduz. ◆ Seni sogʻingan-da laylu nahorlar, Ostona tubida boʻldim intizor. T. Toʻla .
2 Tong yorishgan payt; erta tong. ◆ Kolxoz xazinachisin qoʻli-qoʻliga tegmas, Tanda kabi ulanur oqshomiga nahori. Gʻ. Gʻulom . ◆ Koʻz mymadu dalada bahor.. Kutmakdadir el tu-rib nahor. H. Olimjon . ◆ Boʻri oʻgʻlini nahorda uyqudan uygʻotib, tuxum yutqizdi. T. Murod, „Yulduzlar mangu yonadi“ .
3 koʻchma Erta nonushtadan oldin, no-nushta qilmay, och qoringa. ◆ Nahor yurmoq. Nahorga dori ichmoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НАҲОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.