najib
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
na-jib
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. u. — asilzoda, olija-nob; isteʼdodli, oqil
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. kt. 1 Hurmatga sazovor, aziz, moʻʼtabar, muhtaram. ◆ Dunyo goʻzal, dunyo najibdir, qonimizda yangrar bir navo. A. Sher, „Roz“ .
2 Asilzodalarga, zodagonlarga mansub; zodagon, zoti toza. ◆ Shuning bilan sizning najib oilangiz dahshatli fojia davrlarini kechirib, endi masʼud kunlar arafasiga yetdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
3 Najib (erkaklar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НАЖИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
najib
книжн.
1 уважаемый, почитаемый; достойный; превосходный;
2 родовитый, знатный; благородный; ◆ ~ oila благородная семья;
3 Наджиб (имя собств. мужское).