nishona
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ni-sho-na
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
fors. – belgi, iz; asar, koʻrsatkich, moʻljal;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. ayn. nishon 1,2,3. ◆ Shukurjonning.. quyoshda kuygan bugʻdoyrang yuzida qandaydir teran bir qaygʻuning nishonasi bor edi. O. Yoqubov, „Ota izidan“ . ◆ Bek va amir amaldorining narida turib shivir-shivir qilayotganliklarini Hasan ovchi yomon-likdan nishona deb tushundi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .
2. Mevali daraxtning birinchi marta qilgan mevasi. ◆ Olma nishona qildi. sht Hali nishona qilmagan mevani hisobga kirita-sanmi? Avval tarbiya qil, gullasin, undan keyin mevasiga savat toʻqisang arziydi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НИШОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.