nuroniy
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
nu-ro-niy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
NURONIY Bu sifat tojik tilida 'yogʻdu', 'ziyo' maʼnosini anglatadigan arabcha nur otiga (ARS, 838) tojikcha -on, -iy koʻshimchalarini (ТжРС, 543, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'yuz-koʻzidan nur yogʻilib turadigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 513).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
a. + f. jj3 — yorqin, por-loq; nurli; fayzli, istarasi issiq
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yuzi-dan nur yogʻilib turadigan, fayzli (keksalar haqida). ◆ Salim ota nuroniy, xushchaqchaq kishi edi. Gazetadan .
2 Keksa, oqsoqol; veteran. ◆ Markaz bino-sida nuroniylar kengashi, nogironlar jamiya-tijoylashgan. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НУРОНИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
nuroniy
благообразный, благородный, светлый (о лице); ◆ nuroniy chol благообразный старик.