nutq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

nutq

Etimologiyasi

\a. jJai — soʻzlash, nutq; gapirish qobiliyati

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Tilning fikr ifodalash va almashish jarayonlarida amal qilishi; soʻz-lovchining til vositalaridan foydalanish jarayoni va shu jarayonning hosilasi. ◆ Nutqi yomon. Bolaning nutqini oʻstirmoq. n ◆ Ochil-ning nutqi.. yaxshi edi. P. Krdirov, „Uch ildiz“ .

Nutq aʼzolari Odam organizmining nutq tovushlari hosil boʻlishida qatnashadigan turli qismlari (til, lab, tish, hiqildoq va b.). Nutq tovushlari Nutqni vujudga keltiruvchi, inson tomonidan talaffuz qilinadigan tovushlar.

2 Amaldagi, soʻzlashuv jarayonidagi til. ◆ Nutq madaniyati. Biz nutqimizda ayrim soʻzlarni oʻzaro biriktirib, gap tuzamiz.

3 Tilning aloqa-aralashuv maqsadi va sharoitiga qarab lisoniy vositalardan mu-vofigʻini tanlab ishlatish bilan farq-lanuvchi turi, uslub. ◆ Poetik nutq. Badiiy nutq. Ogʻzaki nutq.

4 Jamoat oldida aytiladigan, oʻqila-digan gap, vaʼz. ◆ Otashin nutq. Hayajonli nutq. Notiqning nutqi. Nutq soʻzlamoq. Nutqqa tayyorlanmoq.

Antonimlari

НУТҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

nutq
речь; выступление (с речью); ◆ nutq qobiliyati дар речи; ◆ ogʻzaki nutq устная речь; ◆ nutq tovushlari звуки речи; ◆ notiqning nutqi речь оратора; hayajonli (или samimiy) ◆ nutq проникновенная речь; ◆ nutq soʻzlamoq произносить речь; ◆ nutq madaniyati культура речи.