oʻq-yoy
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻq—yoy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yoy va oʻq (ov va harbiy maq-sadlarda ishlatiladigan otish quroli); ka-mon. ◆ Poshsho Kimsanni oʻz askarlariga qoʻ-mondon qilib tayinlab, unga oʻng yonidan joy, chinakam qshshch, chinakam ot va china-kam oʻq-yoy hadya qildi. S. Abdulla, „Hasan bilan Kimsan“ . ◆ Doʻlimda oʻq-yoy boʻlganda ham, otmas edim bu goʻzal jonivorni. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ .
2 shv. Kamalak. ◆ Yomgʻirdan soʻng osmonda oʻq-yoy koʻrindi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎҚ-ЁЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.