oʻroqchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-roq-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻroq yasovchi usta, temirchi.

2 Oʻrish ishi bilan shugʻullanuvchi, oʻruv-chi kishi. ◆ Oʻroqchining yomoni oʻroq tanlar. Maqol . v ◆ Ertasiga oʻroqchilar quruq pi-chanlarni toʻp-toʻp yigʻnay boshladilar. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Oʻzini chapdast-epchil oʻroqchi hisoblagan Yormat.. Yoʻlchining ishida hech qanday kamchilik topa olmadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ЎРОҚЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻroqchi
1 кузнец, изготовляющий серпы;
2 жнец; косарь.