oʻshqirmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻsh-qir-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Doʻq, poʻpisa qilmoq, jahl bilan qattiq gapirmoq, gʻazab bilan baqirmoq. ◆ Musa koʻsa Boʻtaga qarab turgan xotiniga oʻshqirdi. S. Ahmad, „Hukm“ . ◆ Begim-xon ikki chakkasidagi gajagini silkitib, mushtlarini beliga tirab turgan edi, Adolat oʻshqiribberdi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

Antonimlari

ЎШҚИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻshqirmoq
1 прикрикивать (на кого-л. с угрозой), набрасываться, накидываться (на кого-л. с угрозами);
2 перен. реветь (напр. о реке).