oʻtoq
[tahrirlash]
oʻtoq I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-toq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
OʻTOQ ’ekin orasidagi begona oʻsimlikni yulib tashlash’. Bu paykal hali oʻ t o h d a n chihhani yoʻh. Bu ot eski oʻzbek tilida ’ekin orasidagi begona oʻsim — likni yul-’ maʼnosini anglatuvchi ota- feʼlidan -q qoʻshimchasi bilan yasalgan; keyinchalik q undoshi oldi — dagi a unlisi â unlisiga almashgan: ota- + q = otaq > otâq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Ekin va koʻchatlar orasidagi begona oʻtlarni yulib tashlash. ◆ Sabzi oʻtogʻi. Sholi oʻtoq. yash Gʻoʻza oʻtogʻiga chiqqan Oysha-xon kechki payt boshiga bir bogʻ oʻt qoʻyib, uylariga qaytdi. P. Qodirov, „Erk“ . ◆ Har yili paxtaga ham, yaganaga ham, pillaga ham, oʻtoqqa ham olib chiqishaveradi. E. Raimov, „Ajab qishloq“ .
- Oʻtoq qilmoq Oʻtash ishini bajarmoq. ◆ Dehqonchilik qilib, paxta ham ekkanman. Oʻtoq qilganman, gʻoʻza chopganman, paxta ter-ganman. N. Safarov, „Uzoqni koʻzlagan qiz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
oʻtoq 11[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-toq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kam qoʻm. Biror xislati bilan boshqalardan oʻtadigan, yuqori turadigan; afzal, aʼlo. ◆ Mana, majlis aʼzolari shuna-qangi bir-biridan oʻtoq malaklar, parilar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎТОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.