oʻzbilarmon
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻz-bi-lar-mon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Hamma narsani oʻzim bilaman, deb oʻylovchi, oʻziga ortiqcha baho beruvchi; manman. ◆ Boshsalarning ishini kam-sitishni yaxshi koʻradigan bu oʻzbilarmon odam, bu gal jinday yon berishga majbur boʻldi. Oybek, Tanlangan asarlar.
2 Oʻzi bilganicha ish tutadigan, boshqa-lar fikriga quloq solmaydigan; oʻjar, qaysar. ◆ Mana shu shaddod, oʻzbilarmon qiz ertalabdan beri uyda. Shuhrat, Shinelli yillar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎЗБИЛАРМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.