odmi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
od-mi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Rangi-tusi, guli koʻzga yaqqol tashlanmaydigan; sodda, sipo. ◆ Odmi chit. Odmi koʻylak. Odmi kiyinmoq. yaya Yosh juvon-lar gajak qoʻyib, keksaroqlari soch farqini toʻgʻri ochib, odmigina kiyinib, konsertga joʻnab ketishdi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Oʻzbek oyim toʻyga boradigan xotinlardek yasangan, egni-da odmi xonatlas koʻylak, boshida oq shohi dakana, koʻzida surma edi. A. Qodiriy, „Oʻt-gan kunlar“ .
2 koʻchma Oddiy, sodda, kamtar. ◆ Odmi odam. Odmi gap. n ◆ Elomonov atrofga koʻz yugir-tirdi. Xona odmiroq ekan. M. M . Doʻst, Ga-latepa qissalari.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОДМИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ism[tahrirlash]
odmi
Ruscha ru
odmi
1 скромный, неяркий, приличествующий пожилому возрасту (о цвете, расцветке); ◆ odmi chit ситец скромной расцветки; ◆ odmi kuylak платье скромного (неяркого) цвета;
2 перен. скромный, пристойный; // скромно, пристойно; ◆ odmi odam скромный человек; ◆ oʻzini odmi tutmoq держать себя скромно; ◆ odmi kiyingan qiz скромно одетая девушка.