oftobroʻya

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

of-tob-roʻ-ya

Etimologiyasi

OFTOBROʻYA Bu ot tojik tilida oftob oti bilan (q.) 'yuz' maʼnosini anglatadigan roʻ otining (ТжРС, 328) roʻy shaklidan (ТжРС, 331) tuzilgan oftobroʻy otiga -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan; 'quyosh nuri tushib turadigan joy' maʼnosini anglatadi (OʻTIL 1,551).    ’
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f.

— quyoshga oʻxs

shash yuzli; yuzi quyoshga qaragan] 1 Quyoshga qaragan, quyosh nuri koʻp tushadigʻan; kungay.

Oftobroʻya uy. na ◆ Ozod soʻriga yaqinlashgan-da, xotini ishkom tagidagi oʻsmadan yulib, oftobroʻya yerga taisshmoqda edi. S. Mahkamov, „Bir juft don“ .

2 ayn. oftobchuvoq. ◆ Chivinlar oftobroʻyada oʻtirgan odamlarni gʻingʻillab notinch eti-shardi. S. Ayniy, „Qullar“ .

Antonimlari

ОФТОБРЎЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oftobroʻya
солнечный, обращенный к солнцу; ◆ oftobroʻya uy дом, фасад которого обращен на юг.